In de nacht van 31 juli op 1 augustus 1914 wordt Frans Struyf (1881-1953) uit Burcht door de veldwachter uit zijn bed gehaald met het bevel om zich bij de “eerste dagschemering” bij zijn eenheid te melden. Het is voor Daniël Frans Struyf, bruggenbouwer bij de genie, zoals voor zovelen van zijn generatiegenoten, de start van vier lange “vervloekte” oorlogsjaren aan het Belgische front. Op 2 augustus al schrijft hij zijn eerste bedenkingen neer, en dat blijft hij geregeld doen tot 11 november 1918. Hij vertelt over de verontwaardiging van de eerste oorlogsdagen, “half zinneloze” burgers op de vlucht, de verwoestingen, de terreur van de kanonnen, de heimwee naar huis en de knagende onrust over het lot van vrouw en kinderen, de zinloze dood van zovele makkers, ontmoetingen met de koning, maar ook over de verveling en de moedeloosheid. Na de oorlog schreef Struyf zijn aantekeningen netjes over in een schrift van 120 pagina’s dat hij zelf illustreerde met ingekleurde tekeningen. In de jaren 1920 verloor hij zijn echtgenote en hertrouwde met een weduwe uit Melsele, waar hij woonde tot zijn dood in 1953.
Zijn stiefkleindochter en metekind, Mw. Denise Van der Meiren, schenkt dit bijzonder dagboek samen met enkele foto’s van haar grootvader als soldaat aan het gemeentearchief van Beveren, met de uitdrukkelijke wens dat het goed wordt bewaard en ter beschikking wordt gesteld van het onderzoek naar de Eerste Wereldoorlog.
Beveren Bezet (1914-1918) 
Met hoeveel personen werkte ze dan aan een brug ? en welke procedure moet er gevolgt worden bij het maken ? Leeft zijn stiefkleindochter nog
Zijn echte kleindochter leeft nog steeds. Weet ik uit goede bron. Ik ben namelijk haar zoon…
Hallo Kris, ik ben de kleindochter van bonneke, Jouw mama is mijn groottante…
het moet zwaar geweest zijn om s’morgens uit u bed gehaald worden om 4 jaar oorlog te voeren
Ja hoor mijn kleindochter is nog altijd in leven hoor en woont nog steeds in Melsele
ik woon ook in melsele
wie is jouw kleindochter en waar in melsele ik woon daar ook wel leuk om dit te lezen 🙂
Hoe was de ontmoeting met de koning? en was het moeilijk om de aantekeningen niet te verliezen?
De ontmoeting met de koning was best wel spannend; ik ben opgegroeid in een tijd dat het Belgische koningshuis bij vele mensen waaronder mezelf veel respect afdwong. Onze koning Albert I, ook gekend als de soldaat-koning, nam tijdens de oorlog zijn rol op als hoogste legeraanvoerder van het Belgische leger en gaf morele steun aan onze troepen. Mijn koningin Elisabeth hielp als verpleegster in het hospitaal L’Océan in de Panne, waar de koninklijke familie verbleef, en dwong veel respect af bij de burgerbevolking.
En wat betreft mijn aantekeningen, die heb ik gelukkig kunnen bijhouden zodat ik jullie er vandaag nog kan over vertellen
hadden jullie veel te eten in de oorlog en wat aten jullie dan zoal? hoe oud bent u geworden ?
Beste Caro,
Er was niet altijd genoeg voedsel voor de soldaten aan het front, wij leefden vaak op een strenge en beperkte rantsoenen. Tijdens onze terugtocht uit Namen moest ik zelf rapen stelen op het veld! Ik overleed in 1953 op 72-jarige leeftijd en lig begraven op het erepark van de oud-strijders op de begraafplaats van Melsele
Bent u familie van Annemie Struyf ?
Hoe was het in de oorlog?
Waren er struyfen in de oorlog
Nee Annemie Struyf is geen familie 😉 maar wel een leuke opmerking!
Daniël Frans Struyf is mijn Betovergrootvader
Een uitleg van de verwantschap:
1. Rita Van den Bergh is de moeder van Nancy Quidé
2. Angéla Modestine Dehousse is de moeder van Rita Van den Bergh
3. Louisa Struyf is de moeder van Angéla Modestine Dehousse
4. Daniël Frans Struyf is de vader van Louisa Struyf
Ik zou graag in contact komen met familieleden, ik doe stamboomonderzoek.
Groetjes,
Nancy