Maria Cornet d’Elzius de Peissant

Historisch personage

Gravin Maria, 7 oktober 1917

Mijn lieve René

Vergeef me voor mijn late bedanking voor je lieve kaartje uit Lourdes. Het doet me plezier dat je zo opgetogen bent over je reis door dat mooie Frankrijk. Wat een geluk heb je gehad met het weer! Op dit ogenblik nadert de winter al voelbaar…
Ik hoop aan het einde van de maand samen met Raymond naar Lourdes te kunnen reizen. Ik ben echter bevreesd voor de koude! Zoals ik je eerder schreef, zal Raymond volgende maand wellicht dienst nemen en ik houd eraan om de speciale bescherming van de heilige maagd over hem te vragen. Om heel eerlijk te zijn, heb ik meer vrees voor het mentale gevaar dan voor het fysieke. Ik heb zo gehoopt dat de oorlog voor de winter zou afgelopen zijn, maar helaas staan we verder af dan ooit van de zo gewenste vrede. Ik denk zoveel aan jou, arme René, en aan al die beproevingen die je in de loopgraven moet blijven doorstaan! Hoe gaat het met Benoit? Zo jammer dat jullie nooit meer hierheen kunnen komen! Ik zou jullie zo graag terugzien!

Mijnheer Simons en zijn zus zijn zeer zwaar getroffen door het overlijden van een van hun broers in Oelegem op 15 augustus. Hij was pas 16 jaar. Ze hebben geen informatie over zijn ziekte noch over de omstandigheden van zijn dood. Ze stellen zich heel vragen over wat zo’n sterke, gezonde jongen mag overkomen zijn…
Met ons gaat het goed, goddank. Misschien heb je al vernomen dat we hier de afgelopen weken tot drie keer toe miraculeus aan het ergste ontsnapt zijn… Ik doe je later wel verslag over die onvergetelijke nachten.

Tot ziens, René!
Ik omhels je liefdevol
Tante Maria

Gravin Maria, 14 september 1917

Mijn lieve René

Duizend maal dank voor je lieve brief van de 6de en voor alle nieuwtjes – als je eens wist hoeveel ik aan je denk! Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik in gedachten bij jou en je lieve broer vertoef. Ik dank de Voorzienigheid dat hij jullie beiden tot dusver in bescherming heeft genomen en ik bid dat hij dat zal blijven doen, tot aan het einde … misschien zijn we ondertussen dicht bij het einde van deze beproevingen aanbeland? Misschien ben ik tè optimistisch gestemd, maar het lijkt me toch dat de stemmen die de afgelopen weken de vrede aankondigen, alsmaar luider klinken. Misschien wordt de vrede al snel getekend?

Ik heb nieuws ontvangen uit België via de zusters karmelieten van Baarle Hertog. Er zijn meerdere kaartjes bij van mijn broer Louis, maar niets van je lieve ouders die ik nochtans ook heb geschreven. Het is meer dan waarschijnlijk dat mijn kaartje hen niet heeft bereikt.
Wist jij al dat de vriend van mijn oom Jean, de oude van Delft, onlangs is overleden? De zusters vertellen dat hij de laatste sacramenten heeft ontvangen en als een goede christen is gestorven. Hoe erg is de dood van die arme Gaëtane van de Werve? Graaf H. d’Ursel zit gevangen in Duitsland. Hj slaapt op stro in een kleine ruimte, samen met 25 andere gevangenen. Ondanks dat ze voedsel toegestuurd krijgen, lijden ze honger. Tante Marie-Thérèse schreef me erover.

Tot ziens, René, geniet van je korte vakantie. Ik omhels je innig. Heel veel liefs van je oom en van alle neven en nichten.
Tante Maria

Gravin Maria, 4 september 1917

Mijn lieve René

Je lange brief van de 27ste heeft me, zoals steeds, enorm veel plezier gedaan. Ik bedank je uit de grond van mijn hart. Moge God zo goed zijn je blijvend te beschermen.
Wat een goed idee van je om deze maand naar Lourdes te reizen! Ik hoop dat je mij in je gebeden zult opnemen wanneer je daar bent aangekomen…

Hier gaat alles min of meer goed… Iedereen verkeert in prima gezondheid, wat toch het allerbelangrijkste is. Ik zou je zo graag enkele nieuwtjes vertellen, maar dat is nu helaas onmogelijk. Wat ik wel kan vermelden en wat je ook heel erg zal interesseren, is dat ik een brief van tante Marie-Thérèse heb ontvangen. De hele familie is in goede gezondheid maar het regime van de Duitsers weegt alsmaar zwaarder. Hypolite d’Ursel, haar oom, zit in Duitsland gevangen en met hem vele andere Belgen. 25 gevangenen leven samen in een piepklein kamertje. Ze slapen op stro. Hoewel de familie hen voedselpakketten stuurt, lijden ze honger. Verder vertelt ze nog dat een van haar nichten Van de Werve is gestorven evenals de ravissante Geneviève de Chastet.
De prijzen swingen de pan uit. In Brussel betaal je 32 frank voor een kilogram koffie, 25 frank voor een kilogram boter, 18 frank voor vlees, 5 à 6 frank voor een brood en 170 frank voor een ton kolen. De mensen kijken met veel angst de komende winter tegemoet. Hoe triest is dat. Niettegenstaande al die bommen en granaten, ben ik toch gelukkig met ons verblijf hier.

Ik heb nog steeds geen antwoord ontvangen op de briefkaart die ik naar je lieve ouders heb verstuurd, maar mijn broer Louis heeft wel geantwoord. Hij houdt zich ginder bezig met de ravitaillering.
Ik omhels je liefdevol, René, en stuur je duizend kussen van je oom en je neven en nichten. Dat God je mag beschermen.
Je tante Maria

P.S. Is Benoit met vakantie?

Gravin Maria, 25 augustus 1917

Mijn lieve René,

Dank je uit het diepste van mijn hart voor je lange brief van de 19de en voor alle nieuws dat je me schrijft. Wat een geluk dat je kleine broer Albert weer aan de beterhand is! Ik heb zelf ook een brief van aan je ouders geschreven – alweer enkele weken geleden – maar heb nog geen antwoord ontvangen. Als je nog Hollandse kaarten wenst, laat het me weten en ik bezorg je ze onmiddellijk en ook aan Benoit.
Als je eens wist hoeveel ik aan jullie beiden denk! Wij beleven momenteel heel angstige tijden omwille van diegenen die zich aan het front bevinden … Dat God jullie mag blijven beschermen!

Ik weet ondertussen dat Flori moest vertrekken in de week van de 15de maar wij hebben sindsdien geen nieuws meer ontvangen over zijn aankomst in het kamp. Zijn moeder schreef me dat hij vol enthousiasme is vertrokken, zoals alle jonge mannen van zijn leeftijd, zich niet ten volle bewust van wat hem te wachten staat. Ik hoop dat hij niet al te gedesillusioneerd zal geraken, de arme jongen! Zijn moed verdient in elk geval beloond te worden. Ik weet niet of jonge mannen van 18 jaar nog steeds hun legereenheid kunnen kiezen als ze op het punt staan om opgeroepen te worden? Men heeft ons verteld dat men niet langer vrijwilligers van die leeftijd aanvaardt? Had ik dat geweten, dan had ik me niet zo sterk verzet tegen het vertrek van Raymond. Het blijft echter zo dat indien hij in oktober zijn einddiploma zou behalen, hem dat ook in het leger voordelen zou kunnen bieden.

Hier gaat alles goed. God blijft ons beschermen. De obussen blijven uit sinds de laatste terugtrekking van de Duitsers, meestal zoeken ze dan een alternatieve manier om zich te wreken. Gelukkig is men er eergisteren in geslaagd twee van die kwaadaardige vliegtuigen te verslaan. Dat was een prachtig schouwspel midden in de nacht!

Men roept mij, lieve René. Ik omhels je liefdevol en blijf triest achter omdat ik je niet meer kan zien. Veel liefs van je oom en al je neven en nichten.

Je tante Maria

Gravin Maria, 31 juli 1917

Lieve René,

Ik heb zopas je brief ontvangen en wil niet al te lang wachten om hem te beantwoorden. .. Als je eens wist hoe ik met je meeleef en je gevoelens begrijp! En ja, op zulke momenten heb je behoefte aan liefdevolle aanmoedigingen… Wees ervan overtuigd dat jij en je broer Benoit geen ogenblik uit mijn gedachten verdwijnen: ik bid vurig voor jullie allen, ginder aan het front. Ik bewonder jullie en houd steeds meer van jullie … Dat God bij jullie mag blijven en jullie mag blijven beschermen! Laat ons hopen dat de overwinning niet meer ver af is: misschien is ze zelfs dichterbij dan wij beseffen?
Ik ben erg optimistisch gestemd bij het zien en het horen van wat zich rondom ons afspeelt … De Duitsers moeten het onwaarschijnlijk heet onder de voeten krijgen! De talrijke gewonde Belgen en gevangenen die daar vandaan komen zijn opgelucht dat ze er weg zijn. Het moet er vreselijk zijn!
Ik ben blij te lezen dat mijnheer Van Pée goed herstelt: maak hem asjeblieft mijn beste wensen over.
Je oom en je nichten en neven sturen je wel duizend kussen, mijn lieve René en ikzelf sluit je met heel, heel veel liefde in mijn armen.

Je tante Maria
– in haast! –

Gravin Maria, 25 juli 1917

Mijn lieve René,

Ik kan niet ophouden te denken aan jou en je broer … Stuur me zo snel mogelijk je nieuws, al is het maar een eenvoudig prentbriefkaartje; dat zal ervoor zorgen dat ik relatief rustig blijf en me niet buitensporig ongerust maak. Onnodig wellicht je te zeggen hoeveel ik voor jullie bid! Ik vraag God en Onze-Lieve-Vrouw onophoudelijk jullie te beschermen voor elk mogelijk gevaar gedurende de oorlog! Ondanks enkele alarmen, gaat met ons alles goed. Ik vertel je later nog wel over de recente gebeurtenissen. Ondanks alles, leiden we hier een interessant leven. Heb ik je al verteld dat onze collegejongens de 19de zijn thuisgekomen? Ze hebben mooie resultaten behaald. Je oom en ik zijn zeer tevreden. Joseph heeft de poësis afgerond met een eerste prijs in excellentie. Gérard is zevende van de 35 leerlingen, wat evenmin slechts is. Raymond heeft de humaniora beëindigd en bereidt zich voor op zijn eindexamen in oktober.Tot ziens, mijn lieve René, ik omhels je liefdevol.

Je tante Maria

N.B. Hoe gaat het met je vriend mijnheer Van Pée?

Gravin Maria, 20 juli 1917

Mijn lieve René

Ik heb zopas je laatste brief ontvangen. In afwachting van een uitgebreider antwoord, schrijf ik je snel een paar woorden om je te laten weten dat mijn hart en mijn gedachten bij jullie twee zijn en jullie geen moment verlaten.
Het nieuws dat je voor me hebt, doet me veel pijn … Vetel mijnheer Van Pée asjeblieft dat we hier met zijn allen hartstochtelijk bidden voor zijn herstel. Jou vergeten we evenmin, mijn lieve René: we smeken het heilig hart om over je te waken… Terwijl ik dit briefje schrijf, hoor ik de kanonnen in jouw omgeving gevaarlijk bulderen… De onrust zal me vannacht wakker houden, vrees ik. Dat God jullie allebei mag beschermen!
Ik omhels je met al mijn liefde

Je tante Maria

Gravin Maria, 9 juli 1917

Mijn lieve René

Duizendmaal dank voor je lieve brief die ik enkele dagen geleden heb ontvangen. Ik wou onmiddellijk reageren maar helaas heb ik sindsdien nog geen minuutje voor mezelf gehad.
Het doet me heel veel verdriet te vernemen dat je kleine broertje ernstig ziek is. Laat ons hopen dat we heel snel positief nieuws over zijn toestand ontvangen. Ik heb een kaartje geschreven naar je mama via Holland; ik heb de goede zusters van Baarle-Hertog gevraagd het door te sturen. Ik voeg bij deze brief een Hollandse briefkaart. Misschien kan jij ze gebruiken? Stuur de kaart naar rue des claires 22 in B-H (1), ter attentie van zuster Julienne van het Heilig Sacrament – die me trouw schrijft – en als afzender vermeld je: Reneé Moretus, C.-straat 22. Het is beter je eigen naam niet te vermelden. Voeg aan het adres van je ouders in Antwerpen toe: (via Aachen). Misschien krijg je op deze manier een direct antwoord op al je vragen. Bovendien zullen ze ginder diep gelukkig zijn om je handschrift terug te zien!
Hoe jammer dat je ons niet kunt komen bezoeken, lieve René! Ik denk voortdurend aan jou en bid voor je!

Het leven dat wij hier leiden is opwindender en spannender geworden maar ook interessanter … Vorige week mochten we belangrijk bezoek ontvangen. Donderdag- en vrijdagmorgen werden we beschoten met obussen: de ene sloeg in aan een toegang tot het park en de andere bij het kleine klooster van de zusters. Helaas hebben we doden en gewonden te betreuren. Vrijdagnamiddag kregen we de eer de vader (2) te ontvangen van de persoon die we vorig jaar tweeëneenhalve maand te logeren hadden (3). Hijzelf was ook aanwezig. Allebei waren ze heel charmant en zeer lief voor de kinderen. De v. (4) heeft op zeer lovende wijze met ons gesproken. Je hebt er geen idee van hoe warm en eenvoudig hij is in de omgang! Bij zijn vertrek hebben François en Gitta hem een boeket rozen overhandigd. De K. (5) was zeer ontroerd. ’s Avonds is zijn aide-de-camps ons vanwege Z. M. (6) komen bedanken voor de onvergetelijke ontvangst die we hem op de L. (7) hebben gegeven.
Veel dorpen in de omgeving lopen leeg, de meeste buren zijn al vertrokken: de zusters van het Vogeltje die jij ook kent, vertrekken naar Saint-Jans-Capel (8). Indien het gevaar weer zou stijgen, zullen we enkele dagen in de kelders schuilen, maar momenteel is dat echt niet nodig.

Ik heb een briefje ontvangen van je broer Benoit met een foto die ik zeer geslaagd vind. Ik schrijf hem morgen. Besef je dat ik trots ben op jullie allebei? Jullie doen de naam Bergeyck alle eer aan en dat maakt me onbeschrijfelijk gelukkig. Ik bid tot God dat hij jullie allebei zegent en beschermt tegen alle mogelijke gevaren! Na de oorlog keren jullie allebei terug in de schoot van de familie, overladen met glorie en eer.

Ik omhels je innig, mijn lieve René,
tante Maria
(in haast)

Schermafbeelding 2017-07-09 om 11.59.23

Koning George V in overleg met zijn generaals in oktober 1915. Bron: http://www.forces-war-records.co.uk

Noten
Gravin Maria kan niet voluit schrijven, beducht als ze is voor de Engelse censuur. Ze gebruikt in deze brief meer afkortingen en omschrijvingen dan gewoonlijk:
(1) Baarle-Hertog
(2) de vader: koning George V van het Verenigd Koninkrijk (1865-1936)
(3) de Britse kroonprins Edward (1894-1972) diende tijdens de Eerste Wereldoorlog achter het front. Hij verbleef eerder, tussen mei en juli 1916 met het 14de legerkorps op het domein van het kasteel de Lovie in Proven. Zie ook de brief van gravin Maria van 14 juli 1916.
(4) de v. of voluit de vader
(5) de K. of voluit de koning
(6) Z.M. of voluit Zijne Majesteit
(7) de L. of voluit de Lovie
(8) Saint-Jans-Cappel, net over de Franse grens

Gravin Maria, 28 juni 1917

Mijn lieve René

Ik schaam me diep dat ik je zo lang op een brief heb laten wachten, maar je weet hoe de drukte me hier volledig in beslag neemt. Vorige week en ook de weken daarvoor al, maakte de ene bezoeker na de andere hier zijn opwachting. Het waren bijna allemaal afscheidsbezoeken. De meeste van onze vrienden verblijven momenteel in Frankrijk.

Ik had er zo naar uitgekeken je terug te zien, mijn lieve René. ‘Zuster Anne’ heb ik evenmin zien arriveren! Wat betreft het document dat ik voor jou wou verkrijgen, ook daarin ben ik niet geslaagd. Al mijn démarches zijn uitgelopen op een grote fiasco. Indien je toch tot hier zou geraken, wacht dan in het Jagershof. Laat daar een van die jonge kereltjes me verwittigen, hij zal je daarna een vrijgeleide meebrengen. De heren die daarover gaan, hebben me verzekerd dat ze in dergelijke omstandigheden er wel een kunnen afleveren. Ik vraag me echter af of je nog wel tot hier kunt komen. Ik vrees dat je ondertussen veel te ver weg bent?

Hier gaat alles goed, maar de opwinding is intens…
Ik kan je verzekeren dat er geen tijd verloren gaat! Onze nieuwe gasten – die ik je helaas niet bij naam mag noemen (en van wie de overste vaak genoemd is bij de Somme) zijn zonder uitzondering bijzonder charmant. Afgelopen zaterdag hebben ze ons een heerlijk diner aangeboden en ons alleraardigst ontvangen. Vorige week woensdag hebben we de dag doorgebracht bij onze ‘anciens’ die ondertussen in Frankrijk zijn. Ik heb me laten vertellen dat ik de bestellingen die je nodig hebt, gewoon kan opsturen wanneer ik als afzender maar een soldaat of een officier vermeld. Maar misschien is het toch wel makkelijker om je boodschappen te laten bezorgen door commandant Van Tilt in het hoofdkwartier? Daar gaat hij toch wekelijks heen. Misschien ben jij wel in de gelegenheid om ze daar op te pikken? Indien niet, dan zal ik het vragen aan de chauffeur van de deken van Ieper. Mijnheer Simons laat hem al zijn boodschappen leveren.

Men roept me, lieve René. Ik moet gaan. Tot weldra, hoop ik?
In afwachting omhels ik je met al mijn liefde.

Tante Maria

Heel veel groeten van ons allen aan je vriend Van Pée.

De gasaanval op de Lovie (Nachten van Cortewalle 2015)

Een scène uit de Nachten van Cortewalle, 2015. Commandant Van Tilt (rol Hugo Piqueur) alarmeert de slapende kasteelbewoners. (Foto Gerry Smet)

Een scène uit de Nachten van Cortewalle, 2015. Eén van de dienstmeisjes (rol Greet Mathys) is onwel geworden door de gasaanval. (Foto Gerry Smet)