Wanneer het Duitse leger op dinsdagmorgen 4 augustus 1914 België binnenvalt, verblijft de Beverse gravin Maria Cornet d’Elzius de Peissant met haar gezin en haar personeelsstaf in haar zomerresidentie, het kasteel de Lovie in Proven bij Poperinge. Tijdens de drie maanden durende Duitse optocht door België en de installatie van het front tussen Ieper en Nieuwpoort, wordt het pijnlijk duidelijk dat het gezin na de zomer niet naar Beveren zal kunnen terugkeren. Poperinge en Proven blijven echter achter het front liggen: de Lovie zal bijna de volledige duur van de oorlog één van de weinig bewoonde kastelen in onbezet België blijven en een rol op het voorplan spelen.

Gravin Maria Cornet d’Elzius de Peissant (1871-1923) huwde op 24 februari 1897 met graaf Joseph de Brouchoven de Bergeyck (1874-1922). Het paar bewoonde het inmiddels verdwenen kasteel Ter Gaever aan de Kasteeldreef te Beveren en kreeg tussen 1899 en 1912 tien kinderen. De oudste, Raymond, zal zich nog in 1917 als vrijwilliger in het Belgische leger melden, naar het voorbeeld van zijn oudere neef René de Brouchoven de Bergeyck (1895-1918)

Tussen het voorjaar van 1915 en januari 1918 onderhield Maria alias tante Maria een vrij drukke correspondentie met René in het opleidingskamp in het Franse Auvours en later aan het Belgische front. Hoewel gecensureerd, slaagde ze er toch in een gevarieerd beeld te schetsen van haar leven en dat van haar gezin. Onder de personeelsleden die de verplaatsing van Ter Gaver in Beveren naar de Lovie in Proven meemaakten, bevonden zich heel wat mensen uit Beveren en het Waasland. Zo bijvoorbeeld Anna De Ridder uit Haasdonk, de zussen Maria (gouvernante) en Marguerite (onderwijzeres) Waterschoot uit Lokeren en huisleraar Jozef Simons en zijn zus uit Oelegem. Ook zij berichtten op diverse manieren (respectievelijk via een kookboek, briefwisseling en literatuur) over ‘hun’ oorlog achter het front.