Als haringen gevangen in een ton

Wij arriveren eindelijk in Mariembourg, het meest zuidelijke punt van de provincie Namen en gelegen op een boogscheut van Frankrijk. Ik ben uitgeput, mijn makkers ook. We hebben het ternauwernood gehaald en ik besef ten volle dat we door het oog van de naald zijn gekropen. Er staat hier een trein op ons te wachten die ons naar Rouen zal brengen. Met 65 personen tegelijk worden wij in een beestenwagen geduwd, die ons langs Couvin, Tergnier, Ham, Chaulnes en Amiens naar onze uiteindelijke bestemming voert. Het wordt een helse rit van meer dan tweeëndertig uur, zonder eten of drinken en met slechts enkele rustpauzes. Ik overpeins de laatste uren en dagen en prijs mezelf gelukkig deze oorlogsverschrikkingen heelhuids en ongeschonden overleefd te hebben.