Twee dagen, twéé dagen, bleef de ongelukkige Maria Van Acker op haar schoolbankje liggen, zoals ze getroffen werd – niemand mocht haar aanraken vooraleer het parket geweest was. Maar wat niet kwam opdagen was het parket. Dit triestig voorval sprak immers niet in ’t voordeel van de vijand… Uiteindelijk mocht het kind worden begraven. De Duitse officieren woonden de lijkdienst bij. Het waren protestanten. Onder elkaar organiseerden zij een omhaling ten voordele van de ouders van het onschuldige slachtoffertje. Dat bracht 14 frank op, bedrag dat zij de ontroostbare moeder aanboden!
Intussen verscheen in Het Handelsblad van Antwerpen het volgend vals bericht:
Een ongeluk te Haasdonk:
Maandagmorgen is te Haasdonk een zeer betreurenswaardig ongeluk gebeurd in de school aldaar. Het schot van het geweer van een Duits soldaat ging bij toeval af en trof een groep kinderen. De geneesheer werd onmiddellijk opgeroepen en diende de gekwetste kinderen de beste zorgen toe. Intussen had het gerucht van het ongeluk zich verspreid en men begrijpt de onrust die er heerste onder de ouders van de schoolkinderen!
Reactie van Kurt Ivens, achterneef van Maria Van Acker:
Maria Valeria Van Acker werd geboren op 01/01/1907 en is omgekomen in het schooltje te Haasdonk door een verdwaalde Duitse kogel op 28/12/1914. Ze was het oudste kind van August Van Acker en Eliza Liessens. Het meeste van het verhaal dat hierover verteld wordt is waar, doch de ouders kregen nooit enige schadevergoeding of dergelijke toegewezen.
Alles hierover werd stilgezwegen en gecensureerd om de Duitsers niet in een slecht daglicht te plaatsen…
Mijn grootmoeder Margaretha (Rietje) Van Acker, geboren op 01/06/1918, vertelde hierover altijd dat haar ouders beiden ongeletterd waren, ze konden lezen noch schrijven, en dat men hen destijds, na het smartelijk ongeval, een handgeschreven brief had voorgelegd die zij met het zogenaamde kruisje moesten ondertekenen.
Wat wel klopt aan dit verhaal is dat vader Van Acker naar het schooltje moest komen om zijn dochtertje te identificeren en dat zoals in de volksmond wordt gezegd ‘haar schedel van hare kop was’. Voor de ouders van de schoolkinderen moet dit een enorme schok zijn geweest, daar zij voor het eerst met een oorlog in aanraking kwamen (België was immers nog maar enkele maanden bezet).
Zo heb ik deze gebeurtenis altijd horen vertellen van mijn grootmoeder en groottantes waarvan er nu nog slechts één in leven is: Maria (Marie/Mie) Elisabeth Van Acker geboren op 25/04/1916 en genoemd naar het eerste overleden kind. Ze wordt in april 99 jaar.
Kurt Ivens
waarom werden onschuldige kinderen dood geschoten
dit is een super spijtig voorval
Beste Anna Lore
Je hebt gelijk: onschuldige kinderen zouden niet mogen doodgeschoten worden, ook niet als het oorlog is. Hier ging het inderdaad om een jammerlijk ongeluk, maar die soldaat is wel heel onvoorzichtig geweest. Dit had nooit mogen gebeuren … De ouders van het meisje zijn radeloos van verdriet en niemand kan hen helpen.