Vandaag ontmoet ik bij toeval soldaten van Zwijndrecht en Burcht. Zij melden mij de dood van zeven dorpsgenoten, anderen zijn verdwenen of krijgsgevangen genomen naar Duitsland. Omdat het nachtwerk aan de waterput zeer traag vordert(’s nachts werken is veiliger) , werken wij overdag verder. Wij worden onderverdeeld in twee groepen: wij werken verder aan de ene drinkput terwijl onze geniemakkers op een andere hoeve een nieuwe put aanboren. Het gonst van het nieuws dat ook Italië zich weldra in de oorlog zal voegen. Een grote overwinning voor de geallieerden is vast in de maak! Binnenlands nieuws wordt intussen schaarser en schaarser. Ik heb al ontelbare brieven naar het thuisfront geschreven maar ontvang geen enkel antwoord, ook al heb ik langs verschillende wegen geprobeerd mijn boodschappen over te brengen.
De oorlogsvrienden van Burght 1911-1912. Misschien zien we hier enkele dorpsgenoten waarover Frans Struyf in zijn dagboek spreekt? Voor meer informatie over deze Burchtse soldaten zie: http://helden.familiekunde-landvanwaas.be. Met dank aan Rositta van Havere
Beveren Bezet (1914-1918) 
Beste Daniël,
Hopelijk bereikt mijn briefje jou, zodat je toch nog iets kan vernemen over het Waasland.
Hier hebben wij nog geen voedseltekort, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken en de strijd wordt hier ook niet gestreden. Waarschijnlijk zitten jouw vrienden en familie dus wel veilig.
Probeer jij je er maar door te slaan en blijf voorzichtig !
Wat er in Italië aan het gebeuren is, weet ik ook nog niet zo duidelijk.
Mijn hoop is ook gesteld op de overwinning van de geallieerden zodat deze verschrikkelijke oorlog vlug voorbij mag zijn.
Eigenlijk moet ik je nu vertellen dat het nog enkele jaren zal duren, maar ik verzwijg je dit liever nog wat !
Ernest