Mijn lieve René

Ik heb gisteren een brief van tante Phina ontvangen waarin ze ons de beste wensen van de hele familie overmaakt voor het paasfeest.

Ze voelt zich een beetje verongelukt omdat ik haar nog geen foto’s van de kinderen en de Lovie heb gestuurd. Ook in Folkestone keken de kinderen uit naar hun welverdiende vakantie. Tante Phina en oom Charles waren zeer benieuwd naar de resultaten van de examens en de proeven. Hoewel ze veel vooruitgang verwachten, vreest tante Phina dat ze toch niet zo goed zullen zijn als die van onze oudste jongens in Versailles.

De vastenbezinningen nemen er veel tijd in. De uitgeweken Belgen worden begeleid door abt Colle, de directeur van het college. Bidden is zo ongeveer het enige wat ze ginder kunnen doen, in deze trieste tijden. Veel bidden en hopen dat deze duistere krachten die Europa geselen, eindelijk een halt worden toegeroepen. Vertrouwen en alle harten hoog, dat is ginder  – gelukkig – de teneur.

Uit België geen nieuws, schrijft ze nog, maar dat mag niet verwonderen.

Hier gaat alles goed, ik schrijf je later nog uitgebreid, lieve René.

Alle kinderen groot en klein en je oom omhelzen je.

Ik stuur je zelf ook heel veel liefs,

Je tante Maria