Cécile, 19 september 1916

Beste zus,

dank voor je brief. Nu weet ik eindelijk hoe je in Engeland verzeild bent geraakt. Ik denk dat het een wijze beslissing van je was; het was een unieke kans en je bent er veiliger dan in Proven. Ik ben wel jaloers op je. Jij ziet nog wat van de wereld. Had ik Remi niet, dan kwam ik zelfs dit dorp niet meer uit. Ja, ik ben weer op stap geweest met hem; het is zo plezant, echt waar. Remi is heel voorkomend, grappig en slim op zijn manier. Ik bedoel: hij is zo op de hoogte van wat er om ons heen gebeurt. Dat vind ik toch wel bewonderenswaardig; simpel is het allemaal niet.

Tuinierende weeskinderen in het park van het kasteel ter Gaever te Beveren tijdens de Eerste Wereldoorlog, Arcief de Bergeyck, collectie John Buyse

Tuinierende weeskinderen in het park van het kasteel ter Gaever te Beveren tijdens de Eerste Wereldoorlog, Archief de Bergeyck, collectie John Buyse

Gisteren ben ik gaan helpen tuinieren bij de wezen van Ter Gaever; ook dat is best plezant.

En gravin Josephina van Cortewalle komt dus geregeld op bezoek bij je nieuwe mevrouw? En René, haar zoon, is naar het front vertrokken? Vroeg of laat moet iedereen er aan geloven, blijkbaar. De volgende keer dat je gravin Josephina ziet, moet je haar maar zeggen dat ze vlug naar huis moet komen. Hun tuinier doet wat hij kan, maar veel is dat niet. Onlangs nog is er een piano uit het kasteel gehaald, en nog niet zolang geleden is de stoomketel van de verwarming vervangen. Het ergste van al is dat ze van Cortewalle een casino voor de officieren aan het maken zijn. Kilo’s kolen worden daar afgeleverd, zodat zij het er knus en warm hebben (wij zullen wel bevriezen naast de stoof!). Enfin, dat wordt toch verteld. De moffen hebben in elk geval onze winkel leeggehaald en heel onze voorraad naar het kasteel laten overbrengen. Voor een habbekrats natuurlijk. Pa liep er slechtgezind bij, maar hij durfde niets te doen of te zeggen. Misschien maar best ook. De veroordeling van burgers gaan maar door: voor het bezit van verboden (reis)duiven, voor het bezit of het vervoer van brieven, voor “verspieding”, voor oorlogsverraad, voor het roepen van een verwensing naar een vrijwilliger voor Duitsland. Hoor jij daar iets van, in Engeland? Schrijf me maar gauw een nieuwe brief, waarin je vertelt over alles wat je daar ziet en hoort en meemaakt.

Je nieuwsgierige zus Cécile

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s