Mijn lieve René

Ik heb net je brief van 5 januari ontvangen en haast me om je te vragen of je niet graag een briefje naar je ouders zou willen versturen, samen met je portret? Ik maak me sterk dat zij via dezelfde weg een antwoord zouden kunnen laten bezorgen. Ik kan je echter onmogelijk uitleggen welke weg die brieven zullen volgen. Tante Marie-Thérèse heeft me uitdrukkelijk gevraagd daarover discreet en voorzichtig te blijven.
Vooraleer ik je foto naar je mama en papa verstuur, wacht ik dus nog even op een briefje van jou. Let op dat je daarin niets schrijft dat de Moffen zou kunnen achterdochtig maken. Onderteken gewoon met René de Bergeyck en schrijf in de hoek van de eerste bladzijde ‘voor Kat’.
Ooohhh, ik ben zo gelukkig dat ik mag meewerken aan het welslagen hiervan!

Dank je wel voor de brief van sergeant Van Campenhout. Ik heb hem met veel interesse gelezen maar tegelijk heeft hij me intriest gemaakt! Het is verschrikkelijk te beseffen dat je het huis dat de herinneringen bewaart aan je familie, aan je kinderjaren en aan je jeugd, nooit meer zult terugzien.
Het is hier zeer druk, lieve René, en bovendien wil ik deze brief dringend verzenden. Ik stuur je duizend zoenen mee. Weet dat ik alles zal doen wat in mijn macht ligt om de gevolgen van deze vreselijke periode voor jou te verzachten.

Je liefhebbende tante,
Maria