Zus, ik heb er even over gedaan, maar ik heb net een besluit genomen: ik ga me inzetten voor de gemeenschap. Ik ga mama en Elfriede helpen met het Komiteit – ik moet het hen nog zeggen, ik vond dat jij het als eerste mocht weten, ik weet niet eens of ze iets met me kunnen doen. Maar dat zal wel, er is zoveel werk! Desnoods ga ik bij de veldpolitie die burgemeester Pypers heeft opgericht. De bedoeling is dat die veldpolitie bestaat uit boeren en dat ze gezamenlijk hun velden gaan bewaken. Er wordt zoveel gestolen. Naar ’t schijnt zakken ze zelfs vanuit ’t Stad af om onze velden te plunderen. En het ziet er niet naar uit dat de Fritzen daar veel tegen gaan doen. Daarom moeten wij het doen. Want zo kan dat niet verder, dat begrijpt iedereen. Langs de andere kant sluiten de pinhelmen ons dan weer op. Zo ziet het er tenminste naar uit. Ik heb horen zeggen dat ze op de grens in Prosperpolder een elektrische draadversperring aan het bouwen zijn, en dat ze van plan zijn dat over de hele lengte van de grens te doen. Weet jij daar iets van? In elk geval was er onlangs een verordening van opperbevelhebber Albrecht von Württemberg die zegt dat het voortaan verboden is nog schriftelijke mededelingen van welke aard dan ook, zoals brieven en kranten, over de Belgische grens te brengen. Bouwen ze daarvoor dat elektrische hek? Wie weet, misschien ligt daar nog een toekomst voor mij! Je ziet het, zus, ik ben niet van plan om me te laten wegzinken in eeuwig geklaag en gezeur. Na een jaar niksen en me wentelen in zwartgallige gedachten, ga ik eindelijk weer iets doen! Als je de komende tijd dus niet veel van me hoort, weet je waaraan dat ligt. In ieder geval: tot later, en houd je goed! Cécile