Er is weer van alles op til, Stan. Afgelopen weken en maanden riepen de Duitsers werklozen op om zich vrijwillig te melden om voor hen te gaan werken; dat heb ik je verteld, is het niet? Alle Duitse mannen zitten namelijk aan het front of zijn ondertussen gesneuveld. Er zijn toen wel wat Belgen vertrokken; die mannen werden natuurlijk uitgescholden voor al wat lelijk en vuil is. Op sommige plaatsen was het zelfs zo erg dat er straffen werden gezet op het belasteren van vrijwilligers, ook dat heb ik je verteld, denk ik. Maar voor de moffen zijn er niet genoeg ingegaan op hun vraag. Zij hebben meer arbeiders nodig. Nu wordt gezegd dat ze tijdens de verplichte aanmeldingen zomaar zelf werkloze mannen zullen gaan uitpikken. Er zijn er ook zoveel en die lummelen maar wat rond, de hele dag lang – volgens hen. Het gebeurt nog, hoor, dat werklozen opgeroepen worden om taken uit te voeren, maar die zijn meestal tijdelijk en binnen de eigen gemeente en op vraag van het eigen gemeentebestuur. Nu zijn het de moffen die hun oog op de werklozen laten vallen. En dat is toch heel wat anders. De schrik zit er diep in, hoor, dat de moffen die opgeroepen arbeiders naar het front of naar Duitsland zullen voeren. Ik zie hen er toe in staat; ze deinzen voor niks terug. En het gaat niet alleen om volwassen mannen; ook jongens vanaf 17. Want die zijn ook weerbaar. Gelukkig heb ik een job, maar ik ken er heel wat die wel werkloos zijn. Het is voor hen dat ik vrees, en voor hun families. Daarom hoop ik maar dat al die geruchten geen waarheid zullen worden.