De brief van 7 januari 1918 is de laatst bewaarde die gravin Maria schreef aan haar neef René de Bergeyck. Nochtans bleef hij het hele voorjaar, zomer en najaar 1918 op post in de loopgraven aan het Belgische front. Wellicht zijn er brieven verloren gegaan. Het gezin van Maria Cornet d’Elzius de Peissant en Joseph de Brouchoven de Bergeyck is uiteindelijk toch niet de volledige duur van de oorlog in De Lovie kunnen blijven. In het voorjaar van 1918, wanneer de Duitsers tijdens het voorjaarsoffensief op 25 april de Kemmelberg veroverden, werd de situatie in Proven te gevaarlijk en sloegen vele buren, onder wie de paters van de Sint-Sixtusabdij, op de vlucht. Ook het gezin de Bergeyck nam, onder meer op aandringen van de Britse legerleiding, de wijk naar veiliger oorden. De familie verbleef tot het einde van de oorlog in Biarritz en Bagnères-de-Bigord in de Franse Pyreneeën en maakte zo met zijn allen de reis waarvan gravin Maria in haar laatste (bewaarde) brieven aan René gewag maakte. Eind 1918 keerde het gezin terug naar België, eerst naar Antwerpen en in de loop van 1919 weer naar De Lovie. De gravin schaarde zich achter de Vlaamse zaak en trad toe tot het beschermcomité voor de oprichting van de IJzertoren. In de zomer van 1919 onderscheidde de Engelse koning haar met de titel van Officier van het Britse Rijk, omwille van de grote diensten die zij Groot-Brittannië bewees tijdens de oorlogsjaren.
Gravin Maria d’Elzius de Peissant stierf op 15 februari 1923 in Oostende. Haar echtgenoot overleed een jaar eerder.

René de Bergeyck keerde niet terug van de oorlog. Hij sneuvelde tijdens het bevrijdingsoffensief in de vroege ochtend van 31 oktober 1918 in de gevechten om het Afleidingskanaal van de Leie te Zomergem.

René de Brouchoven de Bergeyck in militair uniform. Collectie Archief de Bergeyck